1962, Tafeltennisvereniging “Hegta”

Aanvang jaren ’60 was tafeltennis in Noord-Limburg “Booming Business” getuige de verslagen van de tafeltennisbond. In 1962 hadden zich 85 teams ingeschreven voor de competitie; dat is 35 teams méér dan in 1960. Hegta hoorde daar ook bij met 16 leden, het eerste jaar al na de oprichting, officieel op 3 mei 1962.
De correspondentie met de bond liep via de roemruchte stencilmachine, getuige de o’tjes die er uit zijn gevallen en de “ennen” en de g’s die een stuk grijzer oplichtten dan de overige letters. De eerste namen hierin vermeld zijn van Jan Hesen en Jac en Jos Willems.
De gemeente kwam al direct over de brug met een startsubsidie van maar liefst ƒ 30,-.
De balans van 1963 liet een eindbedrag zien van ƒ 385,50 waarvan, schrik niet, ƒ 130,- bijeen was gegaard met de actie “Heitje voor ’n karweitje”. Een hoop werk zou anders zijn blijven liggen in zo’n klein dorp. Het eerste speellokaal was het Patronaat met een huurprijs van ƒ 125,-.
De vereniging had en vliegende start want per 1 januari 1963 zijn er al 25 leden: 13 tussen de 12-18 jaar; 3 tussen de 18-25 haar en 9 25-plussers, met o.a. A. van der Sterren, H. Driessen, H en L Kellenaers en L. Linders.En er zijn nog vele kampioensteams gevolgd.
In de jaren daar tussen zijn nog kampioen geweest: 1967-1968 Hegta 1, 3e klasse; 1968-1969: Hegta 4 Jun. D3; 1971-1972: Hegta 2, 3e klasse.
Het kampioensteam van 1972-1973, Hegta 2, zorgde voor een flinke financiële impuls voor de verenigingskas door in 1972-1973 zelfs twee keer kampioen te worden, dus opbrengsten van twee recepties en Hegta 6 werd nog kampioen in de 5e klasse B. Dit leverde op de carnavalszitting ruim stof tot scherts en de verdachtmakingen: de Jo Jo tactiek van het ping-pong. De oplossing lag eenvoudig. De competitie kende een najaars en een voorjaars helft en Hegta 2 was te sterk voor de ene en te zwak voor de andere klasse.
De topper was toch wel 1974-1975. Hegta 1, promotie naar klasse 1. Hoger kun je in een dorp niet stijgen, of wel soms!
Na het Patronaat als clublokaal te hebben gehad, heeft de vereniging ook nog in het broedlokaal van Jac Willems en in een lokaliteit van de Praktijkschool hun trainingen en wedstrijden gespeeld.
Midden jaren ’70 was er ook het grote succes van het Schoolkersttoernooi. Inmiddels werd er gespeeld in de verbouwde kantine van de voetbalclub. Daar deelden Hegta en de Beugelclub dezelfde speelruimte: vloer over de beugelruimte voor Hegta, vloer eraf voor Ons Plezier. Dat drie van de vijf bestuursleden bij Haegens Bouw werkten is gebleken uit de oude bouwtekeningen, grote vellen tekenpapier dus, waarop de uitgebreide spelschema’s voor het schooltoernooi konden worden uitgewerkt. Mooi toch! De school verzorgde de intekenlijsten en Hegta een puike vakantieactiviteit. voor de jeugd en reclame voor de club.

In 1979-1980 werden de junioren kampioen in de 6e klasse B. Deze laatste juniorenkampioen heeft ook de teloorgang van Hegta ingezet. Het vervoer van de jeugdspelers naar uitwedstrijden met auto’s kwam steeds meer onder druk te staan. Eenmaal aangewezen op het openbaar vervoer zakte de animo voor competitiedeelname snel.
Een sportclub zonder prestatiedoel verliest ook zijn trainingsdoel en daarmee zijn totale doelstelling. Nog tot 1994 hebben de zittende bestuursleden de koninklijke goedkeuring (sinds 31 oktober 1974) geldig gehouden en de minimale afdracht aan bond en Kamer van Koophandel voldaan om bij de eerste de beste opleving of impuls van anderen  meteen weer te kunnen starten.

De Slotactie van “Kerkewerk 1992”, de grote loterij in 1994 voor de kerkrenovatie was de geboden kans voor het “rustende” bestuur om de clubkas ten dienste te stellen van de gemeenschap. Van het saldo werden loten gekocht. Een terechte keus leek later toen op één lot de prijs was gevallen voor een lang weekend Heilbachsee, gesponsord door Gran Dorado.
Daar heeft het laatste bestuur , Th. van Enckevort, H. Driessen, P. Driessen en Ad Vingerhoets de T.T.V. Hegta kunnen uitzwaaien.